Kaart

Eind vorige week zat er ineens een envelop van het VAPH in de bus: de vriendelijke ambtenaren in Brussel hadden het advies van de dokter ter harte genomen en hebben beslist dat ik toch wel aanspraak kan maken op een parkeerkaart voor invaliden. Wat zijn we, half april? Maar bon, ik weet nu tenminste al dat ik er een krijg.

Anyway, ik moest het bijgevoegde papier voorzien van een pasfoto en een handtekening binnen het vierkant en dan kan ik – normaal gezien – binnen de vier weken mijn parkeerkaart verwachten. En als ik ze na vier weken niet ontvangen heb moet ik maar eens bellen. Geduld is dus alweer van primordiaal belang in deze. Och ja, what’s another month? (to the tune of ‘what’s another year’ by mister Johnny Logan)

Siesta

Deze foto zat in mijn oude doos en herinnert me aan een tijd toen het leven nog simpeler was:

Geef toe: het leven kan eenvoudig zijn. En FYI: neen, that guy is not me.

Zonder haat Belang

Hier in het dorp, drie huizen van mekaar verwijderd: een “Zonder haat straat”-huis en een huizeke met twee gigantische Vlaemsche leeuw-vlaggen. Ik weet dat die twee mekaar niet noodzakelijkerwijs tegenspreken, maar sinds een bepaalde politieke partij en de daarmee verbonden jongerengroeperingen er zo graag mee zwaaien kijk ik toch niet meer met dezelfde gevoelens naar zo’n vlag als toen ik nog een onschuldig knaepje was en in mijn kort broekske rondfietste op mijn BMX. U weet wel, in het tijdperk dat zo perfekt in woorden gevat is in de zomerhit “Makkiek biene makkiek biene omme lieke te begiene”, ofte ‘Kvraagetaan’.

In die tijd was een Vlaamse leeuw gewoon een rare sticker op een Opel Ascona. But then again, in die tijd was een zomer ook gewoon een zomer, met blauwe lucht en zonneschijn, en gemiddeld 26° of zo. Tegenwoordig is de lente een zomer on E en is de zomer een herfst in desguise. Niets blijft hetzelfde.

Intussen snap ik ook de hype niet rond het boek van Dimitri Verhulst: ‘De helaasheid der dingen’. Ik ben opgegroeid in het epicentrum van de streek waar het boek zich afspeelt, en ik heb het boek gelezen met een gevoel van nostalgie, maar om nu te zeggen dat het meesterwerk is? Neen. Mensen die niet in deze streek opgegroeid zijn lijken het charmant of amusant te vinden, of zo. Hell, het boek wordt zelfs verfilmd.

Anywho: gisteren zat bij de Humo het nieuwe boek van Dimitri Verhulst: ‘Godverdomse dagen op een godverdomse bol’. Nog niet in begonnen, maar het lijkt er sterk op dat Verhulst pulled a Brusselmanske: choqueren om te choqueren. Ik begin er al aan met een gevoel van njaaaah.

LHC

Cool, ze gaan de Large Hadron Collider eindelijk in werking zetten. Dankzij Dan Brown kennen we dat allemaal al jaren, maar ik vraag me toch af hoe Dan Brown zélf dat toestel kende. Waarschijnlijk ook ergens gelezen in een pseudo-wetenschappelijk werk of zo, net zoals hij voor de Da Vinci Code de mosterd elders gehaald heeft.

Ben toch benieuwd wat ze gaan bereiken met die LHC, en of dat al die miljarden waard zal geweest zijn. Als de wereld maar niet vergaat!

Kan der nie van over…

… hoe simpel dit wel is… Vroeger zat ik te klooien in notepad, pure html te typen, foto’s bewerken voor online gebruik, foto’s uploaden, zorgen dat mijn html die foto’s kon weergeven, wat een gedoe was dat. Ik werk wel al bijna tien jaar in “den informatiek”, maar aan zo een prutswerk had ik toch een broertje dood, in all honesty. Netwerken, en beveiligingssoftware, en surfverkeercontroleprogramma’s, dàt was meer mijne rayong. En nu: typen, klikken, done! Dààrom dat al die jonge gasten van tegenwoordig online aanwezig zijn, ik vond het al verdacht. Wait a minute… Was IK niet mee met mijnen tijd misschien? Ik?

Avondschool photoshop, nachtenlang surfen en studeren, boeken over TCP/IP gelezen, ISA servers geïnstalleerd, firewalls en exchangeservers geïnstalleerd, draadloze netwerken (maar échte, geen thuisgebruikersdinges) bestudeerd, Active Directory domeinen, OU’s, policies, en wat weet ik nog allemaal bestudeerd, geïnstalleerd en onderhouden, en ik was niet mee met het hele bloggen en web 2.0 gedoe. Vreemd hoor.

First post!

Drie jaar niet meer geblogd. En nu weer wel! Ben eens benieuwd wat dat blogger wordpress ding hier kan doen voor mij. Ik blogdege vroeger op artisanale wijze: in notepad! Het voordeel was dat ik toen wel moest weten wat html was, nu blijkbaar niet meer.

En nu: zoveel vragen! Kan ik hier foto’s op zetten? Want anders kan ik het spul maar beter meteen annuleren, wat ben je nu met een website zonder fotomogelijkheden?

Ik blogde ook in het Engels toen, vanwege als dat ik veel vrienden had in andere landen. Misschien moet ik dat ook maar weer gaan doen, gewoon voor het gemak. We shall see!

Waarom een blog? Vanwege dat ik ook wel eens wat kwijt wil – en twitter en al die andere web 2.0 spullen zijn niet aan mij besteedt. Ik ben wel een early adopter, maar dan alleen van dingen waar ik het nut van inzie. Een gsm met wifi! I’m totally there. Een digitale camera? Beste koop éver. Pocketpc met GPS? Ook beste koop ever!

En nu, drie jaar later, kom ik tot het besef dat alles, maar dan ook alles relatief is. Al die geestige dingen van toen zijn nu dagelijkse kost geworden. Natuurlijk heb ik een gps, wie niet? Natuurlijk heb ik een laptop, twee zelfs. Natuurlijk heb ik een digitale camera, hoe zou ik anders foto’s maken? Hoe deden onze ouders dat in godsnaam allemaal?

Toen ik als klein manneke ging fietsen in het dorp was ik uren weg op mijn bmxke, zonder dat mijn ouders enig idee hadden waar ik uit hing. Geen gsm! Ik kan het me niet meer inbeelden.

Het internet is nu ook zo iets ‘gewoons’ geworden. Ik ben getrouwd met een ‘buitenlandse’, wat zou ik godsnaam zonder skype doen? Maandelijks 25 euro opladen en hupla, we zijn er van af. Da’s wat anders dan die 500 euro die mijne maat zijn madam maandelijks op belde voor ik hem vertelde dat ze met internet voor bijna niks kon bellen. En dan nog draadloos ook! Skype op de gsm en klaar.

Aha, gevonden: je kan inderdaad foto’s en zo hier in gooien. T’es wa de max maat joengne!