Pfff

Het is moeilijk bloggen als alle dagen identiek zijn, en je enige bron van info Vitaya is.

Eigenlijk zijn de dagen sinds kort niet meer identiek, ik mag dat niet zeggen. Ik heb mijn laptopje nu, dat wisselt wat af.

En ik boek wat revalidatie-vooruitgang, dat scheelt ook. Voor de geïnteresseerden: er waren complicaties bij mijn nekhernia-operatie, en toen was ik plots verlamd van aan mijn nek naar beneden toe. Een zwelling van het ruggenmerg zorgt ervoor dat er geen communicatie meer is tussen mijn verstand en mijn lichaam. Nu is dat langzaam aan het ontzwellen en komt weer wat beweging in de zaak. Maar ik ben nog ver verwijderd van “sta op en loop, mijn zoon, en neem uw beddeken mee”.

Dus nu leef ik van de ene kleine overwinning naar de andere toe. Die van gisteren was het opheffen van mijn linkerbeen. Dat was eigenlijk een grote overwinning, come to think of it. Eergisteren: een flesje vittel vastpakken en zelf drinken. Zonder rietje!

En nu zweet ik van dit te typen, ik ga naar my name is earl kijken!