Speculoospasta en al die 77.000 soorten choco van tegenwoordig ten spijt, ben ik al enige tijd op zoek naar de enige echte choco van Cote D’or, in van die grote potten van 750 gr. Dat was pas choco, mijn ontbijt waardig. Maar niet meer te vinden, of toch niet in de winkels die ik frequenteer.
Zou ik last krijgen van het vallen van de bladeren misschien? Ik zit tegenwoordig wel heel vaak te denken aan dingen uit mijn jeugd, en ik heb de indruk dat het ‘in mijnen tijd allemaal beter was’. Surely, I must be turning into an old geezer!
Over het vallen van de blaadjes gesproken, ik heb zondag zes kruiwagens vol blaadjes opgeraapt en op een hoop gegooid. Dat was denk ik fysiek het zwaarste wat ik in zeven maand gedaan heb, en ik heb het geweten. Mijn kuiten staan constant gespannen, en als ik buk en weer rechtkom is het alsof ik nog een extra inspanning daarbovenop moet doen, wat waarschijnlijk wel zo zal zijn. Achteraf moest ik gaan zitten (geen discussie daarover) en mijn benen leken wel duizend kilo te wegen. Maar ja, het leven gaat door, en de blaadjes moeten uiteindelijk wel eens opgeruimd worden, niewaar? Ze zouden wel rotten en tot aarde verworden op termijn, maar dat zou ook geen zicht zijn, peisk.